o kształcie czegoś

См. также в других словарях:

• nadawać ton — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wpływać na charakter, na jakość czegoś, decydować o formie, o kształcie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sceneria, dekoracja, muzyka nadawała ton zabawie. Zawodnik nadający ton grze drużyny. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• na okrągło — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w kształcie czegoś okrągłego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyciąć żywopłot na okrągło. Obciąć paznokcie na okrągło. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nawias — m IV, D. u, Ms. nawiassie; lm M. y 1. «znak pisarski, zwykle w kształcie pary łuków (także: każdy z tych łuków), oddzielający wyrazy lub zdania wtrącone albo uboczne wyjaśnienia, uwagi» Otworzyć, zamknąć nawias. Ująć, wziąć coś w nawias. Napisać …   Słownik języka polskiego

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• rama — ż IV, CMs. ramamie; lm D. ram 1. «prostokątne, owalne lub okrągłe obramowanie z listew, prętów itp. służące jako oprawa, umocowanie czegoś» Drewniana, metalowa rama. Rama z drzewa, metalu. Pozłacana, srebrna, rzeźbiona rama. Rama obrazu, do… …   Słownik języka polskiego

• ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

• punkt — I m IV, D. u, Ms. punktkcie; lm M. y 1. «mała, okrągła plamka; coś, co wygląda jak taka plamka; znak graficzny w kształcie takiej plamki; kropka» Połączyć punkty linią łamaną. Ciemny punkt na horyzoncie. Świecące punkty gwiazd. Samoloty stanowiły …   Słownik języka polskiego

• ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… …   Słownik języka polskiego

• obręcz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. «pasek metalowy stanowiący okucie koła wozu lub (niekiedy drewniany) przytrzymujący klepki beczki» Obręcz koła. Obręcz na beczce. 2. «część koła samochodu, roweru itp., na którą nakłada się ogumienie» 3. «rodzaj… …   Słownik języka polskiego

• pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… …   Słownik języka polskiego

• piramida — ż IV, CMs. piramidaidzie; lm D. piramidaid 1. «w starożytnym Egipcie: monumentalna budowla w kształcie ostrosłupa na kwadratowej podstawie, będąca grobowcem faraona» Piramidy, czy wy macie takie trumny, sarkofagi, aby miecz położyć nagi, naszą… …   Słownik języka polskiego